Initieel plan: 26 april - 3 mei 2008
Het najaar is altijd een goede tijd om plannen te maken voor het komende jaar. Zie bijvoorbeeld Winterhiking.nl, klik op "Cairngorms 2008".
Wij gaan ditmaal waarschijnlijk met 8 personen richting Schotland, na een succesvolle, maar erg natte tocht van Marloes en mij in Oktober 2007. We hebben toen met z'n tweeën de "West Highland Way" gedaan. Ik wilde Marloes enthousiast maken, maar het regende zo hard en lang dat dit niet echt was wat ik ermee bedoelde. Dit voorjaar kon ik het over doen door Marloes mee te nemen als we met het hele gezin (vader, moeder, mijn 2 broers met hun vrouw, Marloes en ik) naar Schotland gingen. Hopelijk is het begin mei beter weer, zodat we eindelijk weer bovenop een paar toppen in de Cairngorms kunnen lopen.
Het plan is om Braemar als uitgangspunt te nemen en tegen de klok in rond/over het Ben Avon massief te lopen. Aan het eind proberen we Cairngorm of Ben Macdui te bedwingen.
Dus ongeveer zo:
Het een en ander moet nog worden uitgezocht, bijvoorbeeld waar we slapen (niet geheel onbelangrijk...)
Definitief plan
Na overleg en realistische inschatting hebben we besloten om Cairngorm uit de route te halen, maar wel een poging te wagen naar Ben Macdui. Dan moet natuurlijk het weer wel even meezitten.
De geplande overnachtingen zijn:
- In het bos langs Geln Quoich
- Langs de rivier Avon (Glen Avon)
- Naast Hutchison Memorial Hut
- Langs Luibeg water (Glen Luibeg)
De uitwerking
De omstandigheden waren flink wat kouder dan je eind April/begin Mei zou verwachten. Op de toppen lag nog veel sneeuw en ook onderweg hebben we flink wat hagel, sneeuw en regen gehad. Qua uitrusting hadden we wel op neerslag gerekend, maar niet op besneeuwde toppen.
De gelopen route is als volgt:
Grotendeels volgens plan, met de volgende aanpassingen:
- De tweede overnachting langs de river Avon bleek te drassig; we zijn daarom doorgelopen naar Faindouran Lodge, waar wel een mooie plek was (ook al hebben de meesten van ons die niet gebruikt)
- We hebben besloten om niet Ben Macdui op te gaan vanwege de enorme hoeveelheid sneeuw op de top, terwijl wij geen sneeuw uitrusting bij ons hadden. Hierdoor zijn we een dag eerder thuis gekomen en hebben we dus niet overnacht in Glen Luibeg.
Fotoverslag van de tocht
Wederom met de ferry en twee auto's naar Newcastle, vandaar nog ca 450km
rijden naar Braemar/Linn of Dee.
Zowel de Renault navigatie als de TomTom gaf de aanwijzingen net op het
verkeerde moment, waardoor we toch maar de papieren kaart erbij hebben
genomen.
Omkleden op de parkeerplaats, rond een uur of 4 in de middag.
De groep voor de komende dagen.
Het begin is makkelijk en met ongeveer 8km voor de boeg hebben we er zin
in.
Door een kleine navigatiefout missen we een klein paadje dat aftakt van
de rivier. We klauteren met enige moeite veel te ver om hoog.
En zien van boven onze fout in. In elk geval zijn we goed warm gelopen
voor de komende dagen.
We vinden een mooie plek langs het water.
En vinden droog hout voor een klein vuur. Helaas begint de regen als
het vuur net goed en wel aan is.
De volgende ochtend is prachtig.
We moeten direct na het ontbijt op blote voeten de rivier door. Dit zullen
we de komende dagen nog vaker doen.
Het begin van de klim naar Beinn a'Bhuird is over een mooi pad door het bos,
echter wel een behoorlijk steil pad.
Nog 100 hoogtemeters te gaan, slaat het weer om en komen we in een hagelstorm
terecht. Na enkele minuten ligt er een flinke laag hagel op de grond.
De hagel gaat later over in sneeuw.
De combinatie van liggende sneeuw, vallende sneeuw en wolken zorgt ervoor
dat er weinig te zien is. Gelukkig hebben we de GPS nauwkeurig van tevoren
geprogrammeerd, deze leidt ons moeiteloos naar de top.
Beinn a'Bhuird. Tijd voor soep (van gesmolten sneeuw).
Tijdens de afdaling komen we in een totale "White Out" terecht. De voorste
man ziet helemaal niets, alles is wit. De tweede persoon houdt de
looprichting op de GPS in de gaten en geeft aanwijzingen
links/rechts/rechtdoor aan de voorste.
Dit gebied is vrij gevaarlijk met steile kliffen,
we lopen dus erg voorzichtig en vertrouwen op de GPS.
Lager op de berg sneeuwt het flink.
Arctische omstandigheden, eind April... We zijn wederom blij met het voorwerk
op de GPS - de uitgestippelde route leidt ons zoveel mogelijk om de
nu onzichtbare rivieren heen. Later lezen we in een hut verhalen van
mensen die enkele dagen eerder met bepakking en al door een sneeuwbrug
zijn gezakt en dagen nodig hebben gehad (in de hut) om hun kledig weer een
beetje droog te krijgen zodat ze terug naar huis kunnen lopen.
Een vrij moeilijke oversteek, een diepe rivier waar je eigenlijk alleen
overheen kunt springen. Dit is met bepakking natuurlijk een flinke uitdaging!
Elly komt helaas niet helemaal droog over, maar houdt er gelukkig niet meer dan natte sokken en een paar blauwe plekken aan over.
We knepen hem flink, maar de brug die op de kaart staat, bestaat ook echt.
Alleen erg stabiel is deze niet...
Na een afmattende beklimming van Beinn a'Bhuird, besluiten we toch om nog
eens 5 kilomter door te lopen naar Faindouran Lodge (een onbemande hut),
omdat de grond naast de brug te nat is om de tenten goed op te kunnen zetten.
In de hut maken we een vuur en trekken onze schoenen uit. Direct beginnen
onze sokken te dampen, hier mooi op de foto gekomen.
Zes van de acht personen besluiten in de hut te slapen, in de hoop op een
warmere nacht. Achteraf bleek de hut zo vochtig dat de tent aanzienlijk
warmer was.
Heerlijk rustig wakker worden.
Vandaag is het erg slecht weer. De hele dag regen en een sterke wind. We
worden behoorlijk nat ondanks goede kleding. Hier besluiten we onze schoenen
aan te houden bij de oversteek.
Veel regen... En koud!
Bij de Fords of Avon drinken we thee en eten lunch in de hut, die we
proberen warm te stoken met de MSR brander. Dit lukt maar matig.
Op de kaart staan in de rivier Avon stapstenen aangegeven, maar met zoveel
(ijs)water in de rivier zijn die niet te vinden. Dit is met stip de koudste
oversteek en dat op een dag die toch al erg koud en nat was...
Niet iedereen wordt snel genoeg weer warm na de oversteek, dus bieden we
de helpende hand.
Het blijft regenen en waaien, we stappen dus flink door richting
Hutchison's hut.
Op sommige plekken heb je een brug niet echt nodig, maar handig is het toch
eigenlijk wel.
Eindelijk. Hoewel we vandaag niet veel kilometers hebben gelopen (13km), is
het toch een vermoeiende dag geweest vanwege de regen en de wind. We zijn
aardig verkleumd geraakt.
Een carnavalsmasker is toch wel het laatste dat je in Schotland verwacht...
Vier mensen slapen in de hut en vier in de tent. Het is een winderige koude
nacht, maar wederom hebben we het idee dat het in de tent lekkerder is
dan in de hut.
Heerlijk geslapen... Het regent deze dag behoorlijk en de toppen rondom
Ben Macdui liggen in de wolken. Zo nu en dan kunnen we een stukje van de
toppen zien en de laatste 300 hoogtemeter zitten nog flink in de sneeuw.
Daar hebben we qua uitrusting niet op gerekend en we besluiten om
het risico niet te nemen, en vandaag dus terug te lopen naar de auto's,
een dag eerder dan gepland.
Het pad terug is niet zonder uitdaging, deze rivier moeten we door.
Paula-met-de-pokke-stokken toont hier dat wandelstokken wel degelijk nut
kunnen hebben. Helaas heeft niet iedereen voldoende coordinatie om vier
"voeten" te besturen. Paula komt als een van de weinigen wel helemaal droog
over.
We komen weer terug in meer gangbaar gebied.
Uitzicht op Carn Crom, die we twee jaar eerder in de sneeuw hebben gelopen.
Glen Luibeg.
De laatste kilometers gaan over een breder pad en de sterke verhalen
beginnen zich al te vormen.
Allemaal weer heelhuids terug.
Vlnr: Jeroen, Marloes, Stefan, Tim, Paula, Elly, Astrid en Piet.
Lekker opfrissen in een Bed and Breakfast in Ballater,
Netherley Guest House, waar we heerlijk hebben geslapen en onze spullen hebben kunnen drogen
in de Drying Room. Omdat we een dag eerder terug zijn gekomen slapen
hier 4 personen. De andere 4 slapen bij The Gordon Guest House.
Sprozige gezichten en heerlijk eten bij de Italiaan in Ballater.
Ontbijt bij The Gordon Guest
House.
Astrid, Stefan, Paula en Jeroen besluiten de volgende dag nog een
nabijgelegen Munro te beklimmen: Lochnagar. De andere helft van de groep
bezoek Royal Lochnagar, de distillery.
Helaas staat Lochnagar niet op de kaarten die we bij ons hebben. Om toch
voorbereid te zijn op slecht weer (ook al schijnt de zon uitbundig), maken
we een foto van de kaart die bij Netherley Guest House aan de muur hangt.
Ook programmeren we enkele route punten in de GPS.
Lochnagar is te beklimmen in ongeveer 8,5km vanaf de parkeerplaats in Glen
Muick. Het wegje naar deze parkeerplaats is prachtig, met veel plezier
houdt Jeroen zich aan de maximum snelheid van 60 mijl per uur.
Helaas zorgen de vele bochten ervoor dat Stefan
(hier op de foto) zijn "groen-meter" snel vol loopt. Hij heeft nog
maar enkele "blokjes" te gaan:
Astrid houdt de score bij en waarschuwt bij nog minder dan 2 blokjes te
gaan, zodat het rijplezier niet wordt verstoord door onsmakelijke geluiden.
Het principe van de groen-meter komt ook op de terugreis een dag later
weer goed van pas als we door een wat lange plaspauze de andere auto zijn
kwijtgeraakt.
Na ongeveer 6km over een goed pad zien we de kam van Lochnagar over
de heuvels uitkomen. Het is heerlijk weer tot nog toe. De top is helemaal
rechts op de foto, de route ernaartoe voert helemaal langs de kam.
Uitzicht op het loch van Lochnagar.
Het wordt opeens koud en net als we onze broekspijpen hebben aangeritst en
onze jassen aangetrokken, komen we in een hagelstorm. De neerslag valt min
of meer horizontaal en de hagelstenen komen pijnlijk aan in het gezicht.
We twijfelen of we moeten doorgaan, maar een eenzame wandelaar die net naar
beneden komt lopen meldt dat het maar buitjes zijn volgens de
voorspellingen. We vertrouwen de beste man en besluiten verder te lopen. De
hagel gaat over in sneeuw, hetgeen betekent dat het ergste over is.
Wederom bewijst de GPS met ingestelde route zijn nut want in no-time is
het pad ondergesneeuwd en
zien we door de hagel/sneeuw niet welke kant we opmoeten.
Vlak voor de "voortop" trekt de bui weg en wordt het weer helder. De top
is niet ver meer.
Op de top prachtig uitzicht op de Cairngorm Mountains. Iets links van het
midden is de kloof van Glen Derry te zien.
Er pakken weer donkere wolken samen boven de berg, dus we lopen snel terug.
We lopen recht de hagelbui in, maar het onweer zit net wat lagen en buigt
af. Hier op de foto is de wisselvalligheid van het weer goed te zien.
Ondertussen zijn Piet, Elly, Marloes en Tim aan het shoppen in Aberdeen
en drinken een rustig kopje thee.
En bezoeken Royal Lochnagar, ruim 1100 meter onder Lochnagar.
's Avonds traditioneel Highland Food in Ballater, geserveerd door een
Pool die zijn eigen ideeen heeft over de het Schotse eten... Gelukkig is
heeft de kok het wel goed voor elkaar.
Weer terug in Ijmuiden.
Voor meer foto's en verslagen van deze of andere keren dat we naar de Schotse Hooglanden zijn geweest, verwijs ik u graag naar onze website over rugzakwandelende, www.bijelkaarblijven.nl, waar u alles kunt vinden over lopen in de bergen en over al onze trips die we gedaan hebben.
Info: info@timdeboer.eu
Last update: 12-10-2009 17:45