Vlag van Schotland

Vlag van Schotland

Schotland
Wintereditie 2009 - Bridge of Orchy

Site Navigation

Enkele Reisdetails

In het voorjaar van 2009 hebben mijn vader, mijn twee broers en ik weer een winterhike gemaakt. Dit keer vanuit Bridge of Orchy en van daar uit rond Loch Lyon, en onderweg 4 munro's beklommen:

De getallen bij deze route:

Het hoogteprofiel:



Reisverslag wintereditie Bridge of Orchy


Wederom zijn we met de boot vanuit IJmuiden naar Newcastle gegaan, zodat we met de auto naar ons startpunt konden rijden.



Vlak voor vertrek. We parkeren de auto naast het Bridge of Orchy hotel bunkhouse, waar het in deze tijd van het jaar vrij rustig is.



Het eerste stuk van onze tocht loopt via het voetpad omhoog van het treinstation Bridge of Orchy via Coire an Dothaidh naar de pas tussen Beinn an Dothaidh en Beinn Dorain.



Coire an Dothaidh met links Beinn an Dothaidh en rechts Beinn Dorain, gezien vanaf het treinstation Bridge of Orchy.



Op weg naar de pas trekken de wolken dicht en begint het wat te regenen. We hebben gepland om bovenop de pas te overnachten (744m), dus we hopen dat het niet veel slechter wordt.



Op de pas tussen Beinn an Dothaidh en Beinn Dorain. Dit is ook onze geplande overnachtingsplek.



Na enig zoeken vinden we twee plekken die niet al te scheef zijn. De wind is behoorlijk toegenomen, dus we bouwen nog een rand van sneeuw rondom de openingen van de tent, zodat de wind niet onder de tent kan komen.
Zie ook avontuur op Braeriach voor waar je op moet zijn voorbereid bij het kamperen op hoogte.



We slapen niet erg goed, want liggen toch wel scheef. Ook is er erg veel wind. Dit is de eerste keer dat we met deze tenten in wat slechter weer staan, dus dat is altijd spannend. De Hillebergs blijven echter prima staan in dit barre weer.
We gaan op weg naar de top van Beinn an Dothaidh. Door de wolken, regen en wind zien we helaas weinig van de omgeving. Navigatie moet grotendeels op GPS. Wederom zijn we blij dat we de route van tevoren in de GPS hebben geprogrammeerd.



Er loopt wel een pad naar boven, maar dat is onder deze omstandigheden moeilijk te volgen.



Slecht zicht...



Beinn an Dothaidh.



Het plan is om van Beinn an Dothaidh over te steken naar Beinn Achaladair. Als gevolg van het weer is het echter niet mogelijk om te zien waar de kam loopt tussen deze twee munros. We moeten vertrouwen op kaart en GPS, maar de aanloop naar de kam, pal oost van de top is op het moment een groot en vrij steil sneeuwveld.
Vanwege de regen vertrouwen we het sneeuwveld niet in verband met lawinegevaar en we besluiten om de kam via een lager gelegen route te proberen.



De lager gelegen (zuid-oost) flanken van Beinn an Dothaidh hebben minder sneeuw, maar zijn nog steiler. We komen enkele van deze nogal griezelige oversteken tegen.



Ons plan lijkt niet te gaan lukken. We komen nu gevaarlijk dicht langs Coire a' Ghabhalach te lopen, waar de flanken honderden meters bijna loodrecht naar beneden gaan. Vanwege het slechte weer is dit echter niet te zien en denken we nog steeds op de oost kant van Beinn an Dothaidh te lopen.
Hier op de foto zoekt Jeroen een geschikt pad, verdwijnt een klein kwartier uit beeld van de anderen. Na twee bijna-uitglijders op deze steile flanken keert hij terug en besluiten we om te keren, terug naar de pas tussen Beinn an Dothaidh en Beinn Dorain.



Prachtig winter schouwspel op Beinn an Dothaidh.



Terug op de pas, vlakbij waar we hebben overnacht. Op deze hoogte regent het behoorlijk. We hebben nu geen mogelijkheid meer om Beinn Achaladair te doen, dus we besluiten om Beinn Dorain te doen in plaats daarvan en dan maar onderlangs Beinn Achaladair te lopen in plaats van erover.



Hoger op Beinn Dorain is het nat, koud, winderig en is er weinig zicht.



Beinn Dorain.



Op de sub-top van Beinn Dorain is het tijd voor wat warms, achter de cairn zitten we een beetje uit de wind.



Ons water is op, maar wat sneeuw is zo gesmolten.



Na Beinn Dorain lopen we terug naar de pas tussen Beinn an Dothaidh en Beinn Dorain, van daar dalen we af richting Loch Lyon via Allt Coire a' Ghabhalach en Allt a' Chuirn. Een mooie stuk om te lopen hoewel vandaag erg veel regen.



Het water van de Abhainn Ghlas, de voornaamste rivier die het stuwmeer Loch Lyon gevuld houdt, stroomt erg hard. We houden onze schoenen aan tijdens het doorwaden van deze rivier om blessures te voorkomen.



Het weer klaart iets op en we kunnen Beinn an Dothaidh en Beinn Achaladair op afstand zien liggen. Beseffen nu pas hoe goed onze beslissing was om bij de rode X om te keren.
Onze geplande route was een van de weinige mogelijk om over te steken, maar door het natte sneeuwveld op de sub-top van Beinn an Dothaidh niet veilig te bereiken.



De tweede overnachting aan de zuid oever van Loch Lyon, waar de Allt Fionn a' Ghlinne van Beinn Sheasgarnaich in Loch Lyon uitkomt.



We hebben vandaag twee munros gelopen en zijn behoorlijk nat geworden. De nacht zet vroeg in met temperaturen onder het vriespunt. Na een lekkere warme maaltijd gaan we vroeg slapen.



De volgende ochtend is het koud maar mooi weer. Wakker worden met uitzicht op de zuid kant van Beinn Sheasgarnaich.



Alles wat vochtig was is stijf bevroren.



De zon zet door en ons plan is om vandaag een rustige dag te doen, over de landrover track langs Loch Lyon en een klein stukje klimmen op de uitgestrekte oost flank van Beinn Sheasgarnaich tot het vlakke stuk in Allt Tarsuinn bij Lochan Achlarich, zo'n 15km. We maken van de gelegenheid gebruik om alle spullen te drogen en te luchten. Je weet nooit wanneer de volgende mogelijkheid is.



Het brede pad langs Loch Lyon. Ondanks de zon blijft de temperatuur rond het vriespunt.



De stuw waardoor Loch Lyon is ontstaan.



Een dode vos op weg naar Allt Tarsuinn geeft aan dat we om deze hoogte het water goed moeten koken voordat we het drinken.



We hebben het weggetje van Killin naar Pubil (Loch Lyon) een kilometer of twee gevolgd, maar volgen hier weer de stroom van Allt Tarsuinn.



Het vlakke stuk in de Allt Tarsuinn op de kaart blijkt inderdaad een prachtige plek te zijn. We zetten onze tenten al rond een uur of 4 in de middag op en nemen nog wat tijd om onze spullen weer droog en fris te krijgen.



En onszelf natuurlijk ook. Wel koud!



De derde ochtend van onze reis is schitterend. We worden op tijd wakker om de zon te zien opgaan.



Na een ontbijt met hartkeks en warme thee gaan we verder omhoog naar Beinn Shaesgarnaich (ook wel Beinn Haesgarnaich) via Coira Ban Mor.



Het makkelijkste loopt het om de Coire te volgen, steeds op of net naast de sneeuw.



De top van Beinn Sheasgarnaich ligt aan de oost kant nog helemaal in de sneeuw. De sneeuw is nog vrij hard, we schatten de kans op lawines erg klein. Ook lukt het ons om onze schoenen ver genoeg in de sneeuw te stampen zodat we niet wegglijden - we hebben geen stijgijzers mee.



Bovenop Beinn Shaesgarnaich ontmoeten we een man en vrouw uit York die samen met hun 6 maanden oude dochter (in de rugzak) ook een aantal munros willen beklimmen.



Creag Mhor gezien vanaf Beinn Sheasgarnaich.



Zoals altijd bij de munros is er een flink hoogteverschil tussen de twee bergen. Dit is het hoogste punt in het dal tussen Creag Mhor en Beinn Sheasgarnaich, waar onder andere de Allt Bad a' Mhaim ontspringt.
De man en vrouw met hun jonge dochter kiezen voor een bijna rechte beklimming van Creag Mhor, wij kiezen voor een wat geleidelijker klim over de rechter flank op de foto (noord west kant van Creag Mhor) vanwege een aantal steile sneeuwvelden op de rechte klim.



Creag Mhor. We lopen over het sneeuwveld naar de noord-west ridge van Creag Mhor. Goed te zien is dat het hard waait op de top. Al met al is het een grote en indrukwekkende berg.



De top van Creag Mhor komt in zicht....



... maar is altijd verder dan je denkt. Veel gehoord is dan ook de uitspraak "there is always a top over the top"... Stefan staat hier gelukkig al wel op de echte top van Creag Mhor.



Vanwege het mooie weer en de relatief eenvoudige klim van Creag Mhor vanaf de andere kant over de landrover track langs River Lochay, zijn er redelijk wat mensen op de top en we vinden een echte 'munroist' om ons op de foto te zetten. De gepensioneerde Schot is inmiddels bezig met zijn tweede ronde munros. Indrukwekkend!



Uiteraard ook nog een foto op de zelf-ontspanner, dit is nog steeds op de top van Creag Mhor.



Het hoogste punt van het dal tussen Cam Chreag en Beinn a Chaisteil in (ongeveer NN 361 350), waar we onze vierde overnachting hebben.



We maken ons klaar voor de nacht. De zon schijnt nog net tussen Beinn Odhar (op de achtergrond) en Beinn a Chaisteil (rechts) door.



De volgende dag is het ronduit warm als we weer terug in de bewoonde wereld komen. Dit is de spoorbrug over Allt Kinglass, niet ver van Auch, in het spoor tussen Tyndrum en Bridge of Orchy.



Wie de West Highland Way heeft gelopen, zal de plaatsnamen Tyndrum en Bridge of Orchy zeker kennen. Het laatste stuk van onze vier en een halve dag wandeling lopen over de route van de West Highland Way. Het pad waar we vandaan komen hoort daar duidelijk niet bij.



We komen door het goede weer vroeger dan verwacht terug bij Bridge of Orchy hotel. We hebben twee comfortabele kamers geboekt, maar deze zijn rond twee uur in de middag nog niet klaar. Een lekker koud biertje hebben we echter wel verdiend. Voor de oplettende kijker: Jeroen drinkt thee want we willen na het douchen nog even langs Tyndrum om geld op te nemen en eventueel wat inkopen te doen.



Bridge of Orchy hotel met Beinn Dorain op de achtergrond.



's Avonds nog meer nagenieten...



De volgende dag rijden we via Edinburgh terug naar de boot bij Newcastle. We rijden als een van de laatsten de boot op aangezien we iets te lang Edinburgh hebben bekeken. Gelukkig was het niet druk op de weg :-)

Voor meer foto's en verslagen van deze of andere keren dat we naar de Schotse Hooglanden zijn geweest, verwijs ik u graag naar onze website over rugzakwandelende, www.bijelkaarblijven.nl, waar u alles kunt vinden over lopen in de bergen en over al onze trips die we gedaan hebben.



Info: info@timdeboer.eu
Last update: 12-10-2009 17:04